Anılar mı demiştik?
Nerede kaldık değil mi?
Bir yokladım da şimdi içimi hatıralar yol gösterdi bir an...
Dedim ki, hayallerim yetim kalmış küçük bir kızım şimdi...
Dedim ki, kanadı kırılmış umutlarımın...
Takati yok sabrımın, üşüyorum.
Sonra bir umut doldu içime...
Dedim ki, sen toprağa göç ettiğinde içimde doğdun sanki...
Ellerim yüreğimde yokladım gözlerimi...
Şimdi dedim, şimdi sırası, ha gayret içim, tam zamanı şimdi...
Kalbim kara kaplı defter misali... Senden ayrı, uzak yollar açılır mı bana? Sohbetlerim en son nerede kaldıysak orada... Elimde kalemim anlaşılmayı bekler vaziyetteyim. Derdimi anlayan, beni kucaklayan bir çift kahverengi gözdeyim. En parlak yıldıza kalbimi açmaktayım. Hayatımın en parlak ışığına dokunmaktayım. Kalbimden geçeni yazmaktayım. Elimde kalemim, seni beklemekteyim...
Ayfer ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder